Ik zie je, ik zie jou. Het ontstaan van deze blog heeft niets te maken met de 'ik zie je' campagne van 113.nl, maar eigenlijk sluit het er wel op aan. Ik zie je en je bent niet alleen. Onthoud dat goed.
Ik zie je, ik zie jou. Jij die kwetsbaar bent, jij die iedere dag moeite hebt met opstaan, jij die iedere dag weer vecht tegen de stemmen in je hoofd.
Ik zie je, ik zie jou. Jij die jarenlange pijn met je meedraagt, jij die dagelijks het gevecht aangaat met het verleden.
Ik zie je, ik zie jou. Jij die ongelukkig bent met hoe je eruitziet, jij met je negatieve zelfbeeld jij die vroeger gepest is.
Ik zie je, ik zie jou. Jij die het soms niet meer ziet zitten, jij met je eeuwige onzekerheden.
Ik zie je, ik zie jou. Jij met je prachtige glimlach, je geweldige gevoel voor humor, je strijdlust en doorzettingsvermogen. Je bent een vechter! Ik ben trots, trots op de stappen die je gezet hebt in het leven; wel of niet gepest, wel of niet onzeker, wel of niet met een laag zelfbeeld.
Je bent niet alleen, er zijn altijd mensen die zich niet goed voelen, niet gezien voelen, niet gehoord voelen. Mensen die zich onzeker voelen, kwetsbaar of eenzaam. Het is oké, je mag dit ervaren, je mag pijn voelen. Je hoeft je niet groot en sterk te houden. Breken is oké.
Ik zie je, ik zie jou. Wees trots op jezelf, trots op het feit dat je uit bed gekomen bent vandaag, trots op het feit dat je nu staat waar je staat. Het is soms zwaar maar je kickt echt ass! You rock, vergeet dat nooit!
PS. mocht je in een nare situatie verkeren, mocht je met iemand willen praten over gevoelens, gedachten of andere dingen waar je mee zit.. Schroom niet en neem contact op. Met mij, met een vriend/vriendin, met ouders of familie, met je huisarts of met wie dan ook. Hulp vragen mag.
Ik zie je, ik zie jou.
Reactie plaatsen
Reacties