Angst

Gepubliceerd op 25 maart 2022 om 09:00

Iedereen is wel eens bang. De één is bang voor spinnen, de ander voor eten. De één heeft pleinvrees, de ander sociale angst. Er zijn zoveel dingen waar je bang voor kunt zijn, maar hoe ga je daar nou eigenlijk mee om?

Zelf was ik bang voor eten. Niet voor het eten zelf, maar voor hetgeen eten met mijn lichaam zou doen. Ik was bang om dik te worden, bang om een buitenproportioneel lijf te krijgen. Ik zocht controle en houvast in eten; niet eten en overmatig bewegen. Als je mijn blogs en mijn social media een tijdje volgt, weet je hoe dat is afgelopen; ik kreeg een eetstoornis. 

Ik ken mensen die een sociale angst hebben, maar ook mensen die bang zijn voor spinnen. Het gaat niet om het 'ding' waar je bang voor bent, het gaat om het gevoel van angst. Voor de één stelt een spinnetje niets voor, terwijl de ander er misschien zelfs nachtmerries van krijgt. Ik heb zelf verschillende dingen geleerd over angst die ik je graag wil meegeven. Misschien weet je het al, ken je het al of helpt het niet voor jou, maar misschien kan ik er één iemand mee helpen, dan ben ik al blij. :) 

Wanneer angst je leven regeert heb je weinig energie. Angst vraagt namelijk behoorlijk veel van je lichaam. Het belangrijkste is dat je moet weten dat het over gaat. Een mensen lichaam is niet gemaakt om 24/7 in totale paniek te zijn; dat kan je lichaam namelijk niet aan. Er is altijd een piek (de paniekpiek zoals ik dat zelf noem) en die piek duurt vaak niet langer dan 15 minuten. Na die 15 minuten is misschien je angst niet weg, maar de paniek zakt wel. Dat is het moment waarop je weer iets logischer kan nadenken (wanneer je angst zo hoog zit dat je paniek ervaart, kan je niet meer logisch nadenken; je reptielen brein wordt geactiveerd). Belangrijk is dus dat je weet dat de angst zal zakken en dat de paniek weer weggaat. 

Ook is het goed om te weten dat er aan de angst niet veel te doen is. Het enige wat jij kan doen om je angsten de baas te zijn, is het aan gaan van deze angsten. Het wordt moeilijk, eng, spannend en heel heftig. Maar uiteindelijk zal je merken dat hetgeen je eerder dood eng vond, wel mee valt. Ik was altijd erg bang om 'ongezonde' dingen te eten;  ik at liever geen pizza of patat. Ik koos liever een salade en als ik dan toch pizza moest eten, dan maar een pizza met een groente bodem. Toch probeerde ik stap voor stap mijn angst aan te gaan. Daar waar ik begon met stukjes pizza met groentebodem, probeerde ik later om 1/3 pizza te eten. Dat werd na een tijdje 2/3 toen 3/4 en nu eet ik met gemak een hele pizza (geloof me, als ik nog trek heb na zo'n pizza, delen Bart en ik er soms nog één). Stapsgewijs overwon ik mijn angst omdat ik zag dat er geen verandering plaatsvond ten aanzien van mijn lichaam. Inmiddels eet ik maar al te graag (alle soorten) pizza. Er is niets gebeurd, de wereld is niet vergaan en ik kan nog steeds functioneren. Ik ben zoveel vrijer nu ik dit soort dingen weer kan doen, dat maakt het leven echt een stuk aangenamer. 

Stel nou dat je pleinvrees hebt, dan is het misschien fijn om stapsgewijs te oefenen met het aangaan van deze angst. Eerst eens met iemand anders op pad; zo heb je iemand waar je op terug kunt vallen. Je zoekt een rustigere buurt op, en zo kan je dit iedere week een beetje uitbreiden. Steeds een wat drukkere locatie bezoeken helpt je om te ervaren dat je het aan kan, dat je sterker bent dan de angst die je ervaart. 

Dat is namelijk het belangrijkst; tegen jezelf zeggen dat je het aan kunt en dat jij sterker bent dan je angsten. 
Het klinkt allemaal misschien heel mooi, maar het is natuurlijk niet zo dat ik nooit meer bang ben. Ik ben bijvoorbeeld doodsbang voor vlinders en motvlinders. Een absolute irreële angst, beide doen immers geen vlieg kwaad. Het ongecontroleerde gefladder maakt dat ik bang ben voor (mot)vlinders. Bizar, want ik kan bedenken dat het niet nodig is en dat er niets gaat gebeuren. Toch ben ik nog niet over die angst heen. Ik probeer ieder jaar, wanner het weer vlinderseizoen is, rustig te blijven zitten. Je zal me niet zo snel vinden in de vlindertuin, maar toch probeer ik stap voor stap mijn angst te overwinnen. 

 Ik weet dat dit lang kan duren. Mijn angsten om aan te komen/dik te worden en te voelen waren ook niet zomaar weg, daar heb ik heel lang behandeling en therapie voor gehad. Ik hoop dat ik, door de kern van die therapieën met je te delen (weten dat de paniek weer zakt, in kleine stapjes je angst aangaan), jou een stapje vooruit kan helpen. 

Angsten overwinnen is simpelweg beginnen.
Het klinkt makkelijker dan het is, dat begrijp ik maar al te goed. 
Onthoud dat kleine stappen ook stappen zijn. 

Liefs X

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.