Verantwoordelijkheid nemen, je hoort iedereen er wel eens over. Tijd om er eens een blog aan te wijden, want ik ben van mening dat verantwoordelijkheid nemen het belangrijkste is in herstel. 

Vaarwel weegschaal

Wanneer een jaar bijna voorbij is, blikken we altijd terug op het jaar daarvoor. Meestal ben ik daar niet zo van, maar dit jaar is het anders. Ik wilde de eerste week van het nieuwe jaar beginnen met een terugblik van mijn vorig jaar en wil dit graag met je delen!

Goede voornemens, we hebben ze vaak allemaal. Ieder jaar wordt er aan het eind van het jaar weer hard over nagedacht wat dan de goede voornemens gaan worden. Is dit wel zo goed voor je? Ik heb hier uiteraard een mening over en deel deze dan ook graag met je. Benieuwd naar mijn goede voornemens? Lees dan snel verder!

De feestdagen staan weer voor de deur! Voor veel mensen zijn het inderdaad feestdagen, maar voor veel mensen ook niet. De feestdagen zijn dagen waarop mensen vaak samen zijn met dierbaren en waarop mensen veelal lekker met elkaar eten. Wat mij betreft zijn het echt dagen om te genieten van lekker eten en gezelligheid met de mensen die je lief hebt, maar ik weet dat het ook totaal anders kan zijn. 

Wanneer je in behandeling bent en het einde nadert, ga je werken aan je terugval preventieplan. Je kijkt naar de verschillende fases van je eetstoornis en bespreekt wat jij en wat anderen voor je kunnen doen wanneer het minder goed met je gaat. Hou je vast, het is een super informatieve blog dit keer met dus (logisch) veel informatie!

COVID, inmiddels een wereldwijd begrip. De pandemie waar we allemaal mee moeten dealen. Hoe is dit voor iemand met een eetstoornis? Er wordt onderzoek naar gedaan hoe COVID effect heeft op de mentale gezondheid van mensen. Ik kan enkel mijn ervaring en de ervaring van anderen met je delen. Here we go!

Het zal je vast en zeker niet ontgaan zijn. Ik ben verhuisd! Afgelopen week verliet ik na 8 jaar mijn appartement in Leeuwarden om samen te gaan wonen met mijn vriend in Groningen. Verhuizen is voor iedereen stressvol, dat is één ding wat zeker is. Ik vond het super moeilijk om mijn eigen plekje achter me te laten. Het heeft enorm veel stress opgeleverd en het heeft me de nodige tranen gekost. Tijdens het hele verhuis proces ben ik tot de ontdekking gekomen waarom dit zo was.

Jezelf uitdagen, het is best wel een 'ding' maar zo belangrijk! Ik daagde mezelf uit om (feestjes daar gelaten) geen make-up meer te dragen. Zo lang ik me kan herinneren draag ik al make-up en ga ik niet zonder make-up de deur uit. De afgelopen jaren ben ik daar iets makkelijker in geworden en ging ik op een luie dag heus wel eens zonder make-up de deur uit, behalve wanneer ik mensen moest zien.

Ineens zijn ze daar. Bijna dagelijks. Tranen. Waar ze vandaan komen weet ik niet, maar ze zijn er. De hele week word ik uit het niets overspoeld met het gevoel dat ik moet huilen. Op de meest random momenten is het er; tijdens het kijken naar de meest stomme Netflix series worden mijn ogen waterig. Het irriteert me, ik wil het niet maar toch gebeurt het. 

Obsessief je beweging bijhouden, stappen tellen en calorieën verbranden. Ik deed het en ik ben er vanaf gekomen. Ik nam afscheid van mijn Fitbit en dit is hoe dat voor mij was.

Lief lichaam, een brief voor jou. Een brief om je te bedanken, maar ook om te zeggen dat het me spijt.

Je hoort vaak mensen zeggen dat ze een eetbui hebben gehad. Een eetbui bestaande uit een half pak koekjes. Ik deel graag met je wat een eetbui nou precies is en hoe ik dit zelf heb ervaren. 

Ik zie je, ik zie jou. Het ontstaan van deze blog heeft niets te maken met de 'ik zie je' campagne van 113.nl, maar eigenlijk sluit het er wel op aan. Ik zie je en je bent niet alleen. Onthoud dat goed. 

Wanneer je langdurig kampt met een eetstoornis, wordt de eetstoornis onderdeel van je identiteit. Jij, maar ook de mensen in je directe omgeving, weten niet beter dan dat je een eetstoornis hebt.

'Het gaat goed, heel erg goed! Beter dan ooit.' Woorden die ik tegen mijn therapeut van Human Concern zei tijdens één van onze therapie sessies.

Een kleine greep uit het kliniek leven, ietwat minder positief dan normaal, maar wel belangrijk om te delen. Toen ik in de kliniek zat, zeker tijdens mijn eerste opname, werd overal iets achter gezocht. Dingen waar ik zelf nog geen seconde bij had stilgestaan, werd ineens een volledig drama.

Je hoort en ziet vaak de zogeheten ‘before and after’ foto’s voorbijkomen op Instagram. Foto’s waarop mensen hun progressie laten zien; ofwel wanneer ze veel zijn afgevallen, ofwel wanneer ze in een eetstoornis zaten en tot een gezond gewicht zijn aangekomen.